داستان سوم
«از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر یادگاری که درین گنبد دوار بماند» در جنوب خراسان وقتی با موقعیت باورناپذیری رو به رو می شوند که واقعا اتفاق افتاده می گویند: «گوژ بر گنبد مونده». یعنی گردویی روی گنبدی افتاده، اما همان جا مانده و پایین نیامده است. چون وقتی چیز گرد کوچکی روی چیز گرد بزرگ تری می افتد قاعدتا می غلتد و پایین میافتد. اما اگر نیفتاد چه؟ مثل سخن عشق حافظ که بر گنبد دوار مانده است. انگار عشق چیز محالی است که همواره اتفاق میافتد.
+ نوشته شده در چهارشنبه 5 مرداد 1401ساعت 20:15 توسط مروان
|